Maszyna wirtualna (ang. Virtual Machine, VM) to emulowany system komputerowy, który działa na rzeczywistym urządzeniu sprzętowym i udostępnia środowisko do uruchamiania różnych systemów operacyjnych oraz aplikacji. Dzięki maszynie wirtualnej można izolować aplikacje i systemy operacyjne od siebie, co ma wiele praktycznych zastosowań.
Podstawowym elementem maszyny wirtualnej jest tzw. hypervisor, czyli warstwa oprogramowania, która zarządza zasobami sprzętowymi i umożliwia działanie wielu wirtualnych maszyn na jednym fizycznym urządzeniu. Hypervisor odpowiada za udostępnianie zasobów sprzętowych, takich jak procesor, pamięć RAM, dysk twardy czy karta sieciowa, poszczególnym maszynom wirtualnym.
Wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje hypervisorów: typu 1 oraz typu 2. Hypervisor typu 1 działa bezpośrednio na poziomie sprzętu, czyli bez konieczności uruchamiania systemu operacyjnego. Jest to rozwiązanie bardziej wydajne, ale także bardziej zaawansowane technologicznie. Natomiast hypervisor typu 2 działa na poziomie systemu operacyjnego, a więc jest zależny od działa wykonującego go systemu operacyjnego.
Korzystanie z maszyny wirtualnej ma wiele zalet, takich jak:
- Izolacja aplikacji i systemów operacyjnych,
- Elastyczność w zarządzaniu zasobami sprzętowymi,
- Łatwość w przenoszeniu maszyny wirtualnej między różnymi środowiskami,
- Możliwość testowania różnych konfiguracji systemowych bez ryzyka uszkodzenia rzeczywistego sprzętu,
- Optymalizacja wykorzystania zasobów sprzętowych poprzez dzielenie ich między wiele maszyn wirtualnych.
Maszyna wirtualna jest doskonałym narzędziem, które pozwala na efektywne zarządzanie zasobami sprzętowymi i izolację środowisk aplikacyjnych. Dzięki temu można zoptymalizować wykorzystanie zasobów oraz zwiększyć bezpieczeństwo i niezawodność systemu. Warto więc zastanowić się nad wykorzystaniem maszyny wirtualnej w swoich projektach informatycznych.